(English Below)

Op zaterdag 20 april organiseren Nor Zartonk Nederland en Doorbraak een bijeenkomst met 2 lezingen in het kader van de herdenking van de Armeense Genocide. Internationaal wordt 24 april 1915 gezien als het begin van de Armeense Genocide in het Ottomaanse rijk. Op die dag werden Armeense intellectuelen gevangen gezet en kort daarop geëxecuteerd. Dat was het startsein voor de genocide, waarbij 1,5 miljoen Armeniërs en Aramese christenen werden vermoord. Die slachtoffers worden jaarlijks herdacht, overal ter wereld. De genocide wordt echter ontkend door de Turkse staat. Het Nederlandse parlement erkent de genocide wel, maar de Nederlandse staat officieel nog niet. Gezien de actuele situatie van Armeniërs in Turkije kan men zich afvragen of de genocide ooit wel echt tot een einde is gekomen.

De sprekers zijn Alexis Kalk en Aris Nalcı.

Alexis Kalk werd geboren in 1984 in Parijs. Hij groeide op in Istanboel en maakte vanaf 2006 samen met anderen het radio-programma “Anushabur” over de problemen van Armeniërs en andere etnische minderheden in Turkije. In 2007 was hij betrokken bij de oprichting van de linkse van onderop organisatie Nor Zartonk (Opnieuw Ontwaken), en in 2009 bij de oprichting van de meertalige radiozender Nor Radio, bedoeld om onderdrukte talen en identiteiten te laten horen. In 2010 richtten ze ook de Armeense Cultuur en Solidariteit Vereniging op om de west-Armeense taal en cultuur te beschermen. Kalk heeft actief deelgenomen aan de strijd voor een democratische en gelijkwaardige samenleving, voor mensenrechten, vrede en vrijheid van meningsuiting, met name rond de herdenkingen van Hrant Dink en Sevag Balıkçı, de erkenning van de Armeense Genocide en het verzet rond Kamp Armen.

Aris Nalcı is journalist en documentairemaker. Hij werd actief in 1998 toen hij Hrant Dink leerde kennen. Hij ging als fotograaf werken bij de krant Agos. Ook na de moord op Dink bleef hij daar actief. Hij nam het initiatief tot IMC tv, en was daar maker en presentator van het eerste programma van en voor minderheden: “Gamurc” (“Brug”). Na vijf jaar werd de zender door de staat gesloten. In 2017 begon hij in Brussel met het Armeenstalige radioprogramma “Belgahay”. Van 2015 en 2017 publiceerde hij een reeks rapportages van reizen die hij maakte door de vroegere Armeense woongebieden in Turkije. Zijn werk is onder de titel “Wat overbleef” tentoongesteld in Istanboel en de Verenigde Staten. Daarnaast vertaalde hij ook een boek over de Armeense socialist Paramaz en zijn twintig vrienden die in 1915 zijn opgehangen.

De bijeenkomst gaat over de genocide en de achtergronden daarvan, en over het verzet tegen de onderdrukking en de assimilatie van de Armeense minderheid sindsdien. Een nationalistisch beleid dat ook Grieken, Joden, Koerden, alevieten en andere etnische en religieuze minderheden trof en treft. De daders van de genocide zijn immers nooit bestraft en de machtsstructuren die de genocide mogelijk maakten, zijn nooit afgebroken. Sinds de Armeense genocide hebben er in Turkije regelmatig massamoorden, pogroms en lynchpartijen plaatsgevonden, waarvan met name Armeniërs, Grieken, Koerden, joden en alevieten het slachtoffer werden. Tot op de dag van vandaag zijn leden van minderheden, de Armeniërs voorop, hun leven niet zeker als ze zich uitspreken over de genocide of voor mensenrechten voor iedereen in Turkije. Het is erg dapper hoe mensen als Kalk en Nalcı zich blijven uitspreken en ook deelnemen aan protesten zoals Gezi en Kamp Armen. Nodig is niet alleen erkenning van de Armeense genocide, maar ook verontschuldigingen en compensatie. Daartoe zijn organisatie, strijd en solidariteit nodig.

Van 15 tot en met 28 april is in De Klinker ook een kleine fototentoonstelling te zien over hedendaags Armeens activisme in Turkije.

Eric Krebbers

April 20th, Nijmegen: meeting “Is the Armenian Genocide history?”

On Saturday, April 20th, Nor Zartonk Nederland and Doorbraak will organize a meeting with 2 lectures in the context of the commemoration of the Armenian Genocide. Internationally April 24th 1915 is seen as the beginning of the Armenian Genocide in the Ottoman Empire. On that day Armenian intellectuals were imprisoned, and they were executed shortly afterwards. That was the beginning of the genocide in which 1.5 million Armenians and Aramean Christians were murdered. These victims are commemorated annually, all over the world. However, the Turkish state denies the genocide. The Dutch parliament does recognise the genocide, but the Dutch state has not yet officially recognised it. Considering the actual situation of Amenians in Turkey today, one can ask the question whether the genocide ever really came to an end.

The speakers will be Alexis Kalk and Aris Nalcı.

Alexis Kalk was born in 1984 in Paris. He grew up in Istanbul and from 2006, together with others, he made the radio program “Anushabur” about the problems of Armenians and other ethnic minorities in Turkey. In 2007 he was involved in the establishment of the grassroots left-wing organisation Nor Zartonk (Awakening again), and in 2009 in the establishment of the multilingual radio station Nor Radio, intended to make repressed languages and identities heard. In 2010 they also founded the Armenian Culture and Solidarity Association to protect the Western Armenian language and culture. Kalk has actively participated in the struggle for a democratic and equal society, for human rights, peace and freedom of expression, especially around the commemorations of Hrant Dink and Sevag Balıkçı, the recognition of the Armenian Genocide and the resistance around Camp Armen.

Aris Nalcı is a journalist and documentary maker. He became active in 1998 when he met Hrant Dink. He started working as a photographer for the newspaper Agos. Even after Dink’s murder he remained active there. He took the initiative to create IMC tv, and there he was the maker and presenter of the first programme of and for minorities: “Gamurc” (“Bridge”). After five years the station was closed by the state. In 2017 he started the Armenian-language radio programme “Belgahay” in Brussels. From 2015 and 2017 he published a series of reports on trips he made through the former Armenian areas in Turkey. His work has been exhibited in Istanbul and the United States under the title “What remained”. He also translated a book about the Armenian socialist Paramaz and his twenty friends who were hanged in 1915.

The meeting is about the genocide and its background, and about the resistance against the oppression and assimilation of the Armenian minority since then. A nationalist policy that also affected and affects Greeks, Jews, Kurds, Alevis and other ethnic and religious minorities. After all, the perpetrators of the genocide were never punished, and the power structures that made the genocide possible were never torn down. Since the Armenian genocide, there have been regular mass murders, pogroms and lynchings in Turkey, particularly against Armenians, Greeks, Kurds, Jews and Alevis. To this day, members of minorities, especially the Armenians, are not sure of their lives when they speak out on the genocide or in favour of human rights for all in Turkey. It is very brave how people like Kalk and Nalcı continue to speak out and also participate in protests like Gezi and Camp Armen. Not only is recognition of the Armenian genocide necessary, but also apologies and compensation. This requires organization, struggle and solidarity.

From 15 to 28 April, De Klinker will also host a small photo exhibition on contemporary Armenian activism in Turkey.

Eric Krebbers