Հայոց ցեղասպանության 100 ամյակի հիշատակի արարողություններից՝ 2015-ի ապրիլի 24-ից մի քանի օր անց ստացանք Թուզլայի հայ մանուկների որբանոցի փլուզման լուրը: Բոլորս մեկ բռունցք էինք դարձել՝ պայքարելու ժխտողականության և կոտորածներով շարունակվող ցեղասպանության դեմ:
Արդեմ գրեթե 100 օր է՝ 1915թ-ի հայոց ցեղասպանությունից փրկված և այս հողում գոյատևել փորձող հայ մանուկների ջանքերով կառուցված Թուզլայի հայ որբանոցում՝ Քամփ Արմենում ենք: 1500-ից ավել հայ երեխաների քրտինքով կառուցված Քամփ Արմենը, որի ամեն քարը, ամեն ծառը հայ մանուկների փոքրիկ, բայց հմուտ ձեռքերի աշխատանքի արդյունքն է, այժմ կանգնած է կործանիչ մեքենաներին դեմ դիմաց:
Չնայած ցեղասպանությունից հետո չվերջացող ատելության քաղաքականությանը, չնայած բոլոր տարաձայնություններին, ճնշումներին և սպառնալիքներին՝ երեխաների ջանքով 1960-ականներին կառուցվել է Թուզլայի հայ որբանոցը՝ առանց որևէ պետական աջակցության:
Այս տարածքը, որն այսօր փորձում են քանդել և փոխարենը շքեղ առանձնատներ կառուցել, տառապանքներից և կորուստներից հետո դեռ հույսը չկորցրած որբ հայ երեխաների տնկած ծառերի պատմությունն ներկայացնում:
Քամփ Արմենը մեր որբերի ձեռքերով տնկած ծառերի ստվերում ապաստանած Հրանտ Դինքը, սպանված բոլոր հայերը մեզ են վստահել:
Չնայած բոլոր կորուստներին՝ Քամփ Արմենը մեր փայփայած հույսի, մեր ընդհանուր պատմության և անշուշտ գալիք ընդհանուր ապագայի հանգրվանն է:
Մենք կոչ ենք անում բոլոր նրանց, ովքեր օժանդակում են մեր պայքարը հանուն մեր համատեղ անցյալի և ապագայի, տեր կանգնելու հայ որբերի՝ մեզ վստահած Քամփ Արմենին: