20’ler Anması Basın Açıklaması

KATLEDİLİŞLERİNİN 99. YILINDA ERMENİ DEVRİMCİLERİ ANIYORUZ

Basına ve Kamuoyuna

24 Nisan 1915’te İstanbul’da 200’ü aşkın Ermeni aydını ile başlayan ölüm yolculuğu tutuklamaları, kısa süre içerisinde İstanbul’da binlere dönüşmüştü. Halkımızın aydınları ve yazarları, işçi ve çiftçileri, gazeteci ve avukatları, müzisyen ve şairleri ile doktor ve mühendisleri tutuklanarak devlet eliyle ölüm yolculuğuna çıkarılmış, 24 Nisan’da fiilen başlayan Soykırım, 27 Mayıs’ta “Tehcir Kanununu” ile kılıfına uydurulmak istenmişti. Bu sırada İstanbul’da ve bu toprakların dört bir yanında yüz binlerce Ermeni kafileler halinde ölüme sürgün edilmişti. Bu dönem tutuklananların arasında, devletin Ermenilere uyguladığı bu büyük zulme direnenler de vardı: 20 Ermeni devrimci, Madteos Sarkisyan (Paramaz) ve yoldaşları, 10 Mayıs 1915’te apar topar çıkarıldıkları mahkemede devletin bölünmez bütünlüğüne karşı eylemler yapmakla suçlanmış ve devlet tarafından “Tehcir” Kanununun çıkarıldığı gün ölüme mahkum edildiler.

14-15 Haziran’da Beyazıt Meydanında asılarak katledilen, topraklarımızın ilk sosyalist önderlerinden olan Paramaz ve yoldaşları; yiğitçe mücadeleleri, cesaret ve kararlılıklarıyla yalnızca Ermenilerin değil topraklarımızın devrimci tarihinin özneleridir. Devletin, mücadele tarihini ve varoluşlarını dahi unutturmak istediği Ermeni halkı, devletin bu nafile çabasını Sarkis Çerkezyan’larla, Manuel Demir’lerle, Armenak Bakırcıyan’larla, Hrant Dink’lerle birer birer yırtmıştır.

Bu sırada devletin kara propagandasından payını alan Türkiyeli devrimcileri, bu etkiden sıyrılmak, Ermenilerin sesini duymak için neredeyse Hrant Dink’in öldürülmesini beklemiştir. Devlet, o günden bu yana neredeyse hiç değişmemiş, Paramaz ve yoldaşlarını yargıladığı gibi Hrant Dink’i 301’den yargılamış ve ölüme mahkum etmiştir. Devletin mahkemesi, Sevag Balıkçı’nın “kazara” öldürüldüğüne kanaat getirmiş, Samatya’da darp edilen yaşlı kadınlar ve içlerinden vahşice katledilen Maritsa Küçük’ün davası halen aydınlatılmamış, Ermenileri öldürenler ödüllendirilmeye devam edilmiştir.

Bugün dahi anıları sayılı devrimci tarafından sahiplenilen 20’ler, Ermeni Soykırımı’nın 100. Yılına girdiğimiz bu günlerde Türkiyeli Sosyalistler için Kemalist propagandadan sıyrılıp Soykırım ile yüzleşmenin, lafta kalmayan bir enternasyonal mücadelenin anahtarlarından biri olacaktır. Şimdi geç kalmış bir görev olarak tüm devrimcilere düşen; yaşadığımız coğrafyanın tarihini unutmamak ve birlikte yaşadığımız cehennemi, cennete çevirmek için omuz omuza mücadele etmektir.

“Yoldaşlar, yiğitçe, başımız dik gideceğiz ölüme” diye arkadaşlarına seslenen Paramaz kadar cesur, “Biz, yirmileri asıyorsunuz, ama arkamızdan yirmi binler gelecek!” diyen Doktor Benne kadar kararlı olmalıyız! 20’lerin zulme direnen devrimci mücadeleleri karşısında saygıyla eğiliyoruz. Anıları mücadelemizde yaşayacak!